Bedirhan Gökçe Türkü Gözlüm

Kar yağıyor türkü gözlüm
Kar yağıyor buralara
Uzun hava ağıt gibi
Dökülüyor bulvarlara
Sen de gittin buralardan
Böyle bir karlı havada
Okul bittikten sonra 95’in yılbaşında
Gelmiş özlemiştin beni
Sarılmıştın hıçkırıkla
Kar yağarken dilek tutmuş
Kar yemiştin avucumda
Nasıl gittin türkü gözlüm
Mahzun kaldım buralarda
Gülüşlerimiz geliyor
Ağlıyorum buralarda

Sen bir öğretmensin şimdi
657 devlet memuru
Kıt kanaat geçinirsin
Seni beklediğim gibi
Beklersin ay sonunu

Belki de evlisin şimdi
Bunca yıl geçti aradan
Sen beni unuttun belli
Türkü gözlüm çık hatrımdan

Oralara da kar yağar mı
Güneş çıkar mı ardından
Saçaklardan su damlar mı
Su girer mi papucundan

Yokluk kötü türkü gözlüm
Yokluğun çıkmaz aklımdan
Varlık güzel türkü gözlüm
Varlığın yitti yanımdan

Okulun bittiği yıl tayinin çıktı doğuya
Belki yazarsın diye
Bir kalem almıştım sana
O kalemle mektup yazmış
O kalemle ağlamıştın
Ama o son mektubunda
Sen ne kadar değişmiştin
Sözlerinde değişmişti
Değiştiğin belliydi ki
Kaleminde değişmişti

Ah benim türkü gözlüm
Ne oldu birden sana
And içmiştik gündüz gece
And içmiştik kopmamaya
Hacı Bayram’da dua ettik
Ayırmasın Allah diye
Bir fakire para verdik
Belki dua eder diye

Fakir mi dua etmedi
Sen mi yalancı çıktın
O fakiri göremedim
Gelmedi namaz vakti
Çok oturdum musallada
Her tabutta kendim vardım
Dua ettim ardım sıra

Şimdi en arabesk duygularla
Dudağımda o türkü
Yürüyorum bulvarlarda
Ellerim üşürken hep
Ellerin gelir aklıma
Yüreğim ağlıyor şimdi
Yanıyorum buralarda
Kar yağarken hazin hazin
Ölüyorum türkü gözlüm
Ölüyorum buralarda