Gel

Sen anlardın beni kimselere sesimi duyuramadığımda , kalbim tan yeri gibi ağardığında huzur verirdin ruhuma.Uçarı sevdalara dalıp durduğumda bırakmazdın ellerinle.Yapma incinirsin derdin.Sevdiğim sen imişsin , gözlerimin ucunda iken görememişim seni.Bu nasıl bir körlük bu bedende..

Şimdi yoksun kırılmış dalım çok geç anladım.Sen bana hep erken gelmişde ben sana geç kalmış gibi hissediyorum.Son mektubunda anladığım herşeyi gitmeden bıraktığın o son mektubunda....

Nasıl dayandın bu kadar acı çekti yüreğin nasıl.Çok aptalım biliyormusun bir o kadarda zavallı..Kızıyorum şimdi kendime , sana ve sensizliğe....

Aklım tutuldu sanki , düştü yükseklerden yüreğimde.Bir ayrılık vurdu hançerini birde sen.Çıkıp sokaklara haykırmak istiyorum adını söylemek , bağırmak...

Duyarsın belki sesimi , anlarsın yine beni.Koştum geldim sana diye sarılırsın ve opersin avuçlarımdan.Sen sevmeye ram eyledin yüreğimi.Bense tutuşmaya ya seninle yada seninle gel....